Sinterklaasjournaal
dagcolumn
5.0 met 3 stemmen 
44 Eén van de belangrijkste programma’s die de NPO uitzendt is het Sinterklaasjournaal. Het is een kort item, maar wordt met veel aandacht gemaakt. Een programma vol domme roetveegpieten, een domme sinterklaas en domme ouders die uitvindingen doen waar je niets aan hebt.
Nummerborden op schoorstenen. Dat zou handig zijn voor pieten, want als ze op het dak zijn, kunnen ze de huisnummers bij de voordeur niet lezen. Maar dat blijkt niet nodig, aldus Merel, de nieuwe Dieuwertje. Merel legt uit dat…
Afrika als attractie
column
4.2 met 4 stemmen 47 Hulp aan goede doelen is natuurlijk nooit verkeerd. Je hoopt dat elke euro die je inlegt maximale waarde oplevert, liefst met tastbare impact. Ik zit in 5 vwo en heb de kans om mee te gaan naar Tanzania om aan een school te klussen. Klinkt sympathiek, en dat is het in de basis ook. Maar het idee dat ik iets wereldschokkends ga verrichten, is na wat langer nadenken behoorlijk afgebladderd. En daar zit precies mijn punt.
De organisatie die dit alles mogelijk maakt, serveert het als een humanitair…
The Waterboys - Peace of Iona
beschouwing
5.0 met 1 stemmen 11 De rockband The Waterboys is in 1983 opgericht door de zanger/muzikant Michael Scott, geboren op 14 december 1958 in Edinburgh. Zijn vader Allan Scott verliet het gezin toen Michael 10 jaar was. In 2007 was de hereniging met zijn vader. Zijn moeder Anne was lerares Engels. Op zijn 12-de verhuisde Michael naar Ayr, waar hij in schoolbands speelde en met zijn vriend John Caldwell de band Karma oprichtte. Hij zat ook in de tienerpunkband White Heat. In 1977-1978 studeerde hij literatuur en…
Lente in december
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 22 In die dagen vóór Kerstmis leek het wel lente. Een bleek zonnetje overspoelde de wereld en het chagrijn, de vijandigheid of op zijn minst de onverschilligheid op de gezichten van buschauffeurs en hun passagiers en op die van vele andere voorbijgangers en vreemdelingen smolten weg en maakten plaats voor een uitdrukking van vriendelijkheid en vredelievendheid, ja zelfs van Liefde die de lente ook weleens teweegbrengt en waarnaar men in de overige seizoenen vaak tevergeefs, wanhopig maar…
autobiografie
4.0 met 1 stemmen 44 Waarom Astrid een fascinatie had voor vampieren wist Bjarne niet precies, maar hij had een vermoeden dat het met haar achternaam te maken had. Een hele serie films over vampieren was ze aan het bekijken. En ze liet haar huis naar wierook ruiken. Het leek voor Bjarne beter om haar een tijdje met rust te laten. Ze was in een mysterieuze periode.
“Ik ga even het vlees marineren”, riep Astrid tegen Bjarne die al jaren vegetarisch at. Hij had onmiddellijk in de gaten dat ze een grapje maakte.…
Het schatten van de leeftijd
verhaal
4.7 met 3 stemmen 106 In de wachtkamer van het ziekenhuis is het op de poli waar we moeten zijn, druk! Het is dan ook een gemengde poli van twee verschillende problemen zeg maar en de ruimte is geschikt, dus groot genoeg om er een plekje te vinden…banken langs de muren en in het middel een gezellige ( echt wel ) grote tafel met knusse fauteuils eromheen….
Ook een koffiezet machine ontbreekt niet en omdat het buiten een tikkie fris was, maak ik voor beiden een bakkie…troost dus!
Zo langzaamaan loopt de…
Wachtlijst tbs'ers moet weg.
bewering
4.0 met 1 stemmen 25 De wachtlijsten voor TBS'ers moeten door het kabinet Jetten zo snel mogelijk - binnen een jaar - worden weggewerkt.
Mijn tip: een nieuw modern centrum hiervoor op- en inrichten met alle moderne faciliteiten die voor de behandeling van deze psychisch zieke daders wenselijk zijn. Niet een gebouw maken dat op een gevangenis lijkt (b.v. de S. van Mesdagkliniek in Groningen) maar een prettige, rustige omgeving ervoor kiezen: goed voor personeel en patiënten.…
Laatste nieuws:
Helaas kon onze nieuwe provider een forse storing dit weekeinde niet voorkomen.
Onze verontschuldiging hiervoor.Redactie, 07-10-2025
De site wordt vanaf dit weekeinde gehost bij een andere provider.
Kleine storingen zijn niet uit te sluiten.Redactie, 22-09-2025
Paulien Cornelisse Boekenweekessay
'Hèhè', schrijft Paulien Cornelisse in haar Boekenweekessay voor de 90ste Boekenweek. Over wat we zeggen zonder dat we het doorhebben. Want wat betekent 'eigenlijk' eigenlijk? Femke van der Laan spreekt Paulien in Nooit Meer Slapen over hèhè en alle kleine woorden die onze zinnen gezelliger, eerlijker en Nederlandser maken.
Hè als komma
We proppen onze zinnen gedachteloos vol met op het eerste gezicht nutteloze woorden. Tot Pauliens grote vreugde. Ze probeert te achterhalen waarom we dat doen, want er is nooit echt onderzoek naar gedaan. "Jammer, maar dat bood me natuurlijk de gelegenheid om dan zelf te zoeken wat dat kan betekenen." Ze kwam erachter dat ze elk leesteken met een hè kan vervangen. "Waar een komma staat, kan je ook hè zeggen. Met die hè kijk je of je gesprekspartner nog wel luistert en of we hetzelfde vinden. Je straalt uit dat het er ook toe doet wat de ander ervan vindt."
Sfeermakers
De woorden die we gebruiken om een zin vriendelijker te maken, zijn woorden maken volgens Paulien het Nederlands Nederlandser. Ze noemt het sfeermakers. "Als ik zeg geef dat boek nou maar eens even hier, klinkt het minder bot dan zonder die even. Over veel van wat we zeggen denken we niet echt na. We geven woorden aan onze gedachten.
Tussen hersenen en mond worden er nog woorden bij gegooid die misschien niet nodig zijn om een boodschap over te brengen. Maar ze zijn wel belangrijk om de boodschap een beetje prettig te verpakken." Dat prettige ziet Paulien als een spanningsveld waar Nederlanders in leven. "Nederlanders vinden het belangrijk dat het gezellig, maar ook dat het eerlijk is. Daar wordt de hele tijd tussen geschipperd. Daarom zijn die extra woorden nodig."
In de wachtkamer
We zijn een volk van hèhè en volgens Paulien zijn er meerdere betekenissen van hèhè. "'Hèhè, meneer komt ook nog eens aanzetten' en hèhè na een inspanning als een gezamenlijk evalueren." Maar dat bestaat bijvoorbeeld in Engeland of Frankrijk absoluut niet. "Hèhè kan ook een gespreksopener zijn, zegt Paulien. "Bijvoorbeeld in de wachtkamer van de dokter. Het is een heel subtiele manier om te laten weten dat je openstaat voor een gesprek. Iemand kan dan iets zeggen, maar je kan ook pijnloos afhaken."
Bron: www.nporadio1.nl
Karel Jong, 11-03-2025
Philip Dröge wint de Taalboekenprijs 2024 met De Tawl.
Hoe de Nederlandse taal (bijna) Amerika veroverde, ‘een journalistiek geschiedenisboek dat je meesleept als een roadmovie’!
De jury:
‘De schrijver neemt je mee op zijn zoektocht (op de fiets, naar goed Hollandse gewoonte) naar de sporen die het Nederlands in Amerika heeft nagelaten sinds onze taal daar in de zeventiende eeuw werd geïntroduceerd door Nederlandse en Vlaamse kolonisten. Toen “Nieuw Nederland” later verkocht werd aan de Engelsen, begon de neergang van “de Tawl” (zoals de plaatselijke variant van het Nederlands genoemd werd) — een proces met een onvermijdelijke afloop, dat toch nog tot in de twintigste eeuw geduurd heeft. Pas in 1962 werd met het overlijden van de laatste spreker de taal definitief tot zwijgen gebracht.
De jury prijst het boek om zijn originaliteit en om en de lichtvoetige toon. Het leest als “een journalistiek geschiedenis-boek dat je meesleept als een roadmovie” — het verhaal van een man op een fiets op zoek naar een taal. Het is geschreven door een rasverteller, die het verslag van zijn zoektocht doorspekt met verrassende taalweetjes. Hij brengt taalkundige inzichten op een prettige manier voor het voetlicht, terwijl de rode draad – hoe het Nederlands zich handhaafde en ten slotte toch verdween – de lezer tot het eind toe meevoert.
Redactie, 06-10-2024
Bezig met laden
Meer laden...
